Zal het vanwege de decembermaand zijn dat m’n goede voornemens-synapsen weer geactiveerd raken? Tijd om mijn blog weer eens een second life in te blazen.

Tussen nu en mijn laatste post (april 2015!!) veel gewerkt, veel gereisd, ervaringen gewonnen en helaas ook mensen verloren. En ongemerkt midden in een real-time training-on-the-job ‘digitale omgangsvormen met je tienerkinderen’ terechtgekomen….

Mijn wordpress dashboard drukt mij op gruwelijk infografische wijze met de neus op de feiten:

Wel lief dat ze zachte termen zoals ‘minder’ gebruiken om de snoeiharde boodschap te verzachten. Laten we wel wezen, de tussen-de-regels-lezer ziet het oordeel haarscherp: ‘je hebt een heel jaar nul, nada, niets gedaan!’

Viel me in die ogenschijnlijk lege periode dan niets bijzonders op? Retorische vraag. Ik heb alleen niet de moeite genomen om het op te schrijven. En dat brengt me bij de kern van de zaak: voor wie schrijf ik dit dan überhaupt? Wederom retorisch.

Ik doorbreek weer even de internetstilte en beleef m’n eigen versie van de filosofische vraag: maakt een vallende boom in het bos geluid als er niemand is om het te horen? Ik denk van wel, al was het maar om z’n eigen gekraak te kunnen ervaren…